کد مطلب:295971 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
حدیث 04
سوید بن غفله می گوید: علی علیه السلام به شدت (گرسنگی و یا تنگدستی) مبتلی شده بود، فاطمه علیهاالسلام خدمت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آمد و در خانه را كوبید. حضرت فرمود:
«اسمع حس حبیبی بالباب.»
- صدای پای محبوبم (فاطمه) را از پشت در می شنوم.
ای ام ایمن، برخیز و نگاه كن. ام ایمن در را به روی فاطمه گشود، وی وارد شد، حضرت فرمود: هیچ وقت در این ساعت نمی آمدی. فاطمه عرض كرد:
«یا رسول الله، صلی الله علیه و آله و سلم ما طعام الملائكه عند ربنا؟»
- ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم غذای ملائكه، نزد پروردگارمان چیست؟
فرمود: «التحمید.»
- ستایش خدا.
عرض كرد: غذای ما چیست؟
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
«والذی نفسی بیده، ما اقتبس فی آل محمد شهرا نارا.»
- قسم به آنكه جانم به دست اوست، یك ماه است در میان آل محمد پاره آتش (جهت پختی نان و غذا) نمی بینم.
پنج كلام به تو تعلیم می دهم كه جبرئیل علیه السلام به من تعلیم نمود. عرض كرد: یا رسول الله، آن پنج كلام چیست؟ فرمود:
«یا رب الاولین و الاخرین، یا ذا القوه المتین، و یا راحم المساكین، و یا ارحم الراحمین.»
- ای پروردگار اولین و آخرین، ای صاحب نیروی متین و محكم، و ای رحم كننده بر مساكین، و ای رحیمترین رحم كنندگان.
فاطمه علیهاالسلام برگشت. چون علی علیه السلام وی را دید، فرمود: پدر و مادرم فدایت، با خود چه آوردی، ای فاطمه؟ عرض كرد:
«ذهبت للدنیا و جئت للاخره.»
- برای دنیا رفتم، و برای آخرت آمدم.
علی علیه السلام فرمود:
«خیر امامك، خیر امامك.» [1] .
- پیش رویت خیر است، پیش رویت خیر است.
[1] بحارالانوار، ج 43، ص 152، روايت 10.